Çocukların mutluluğu her şeye değer!

Meraklı gözlerle baktılar hep yüzümüze, önce muhabbetimize daldılar sonra yüzlerinde oluşan gülümsemeyle bizler mutlu olduk. Aslında hepsinin içinde bir cevher var. Kendine yetecek kadar ışığı bir dağı eritecek gibi içindeki kıvılcımı tek durak noktaları bunları açığa çıkarmaktı. İçlerindeki güçten haberdar olmalıydılar. Olmalılar ki yarınların erişkin bireyleri olarak yer almalılar bu hayatta. Gözlerindeki ışık saçan umutları gördüm bugün. Hepsi; elimizden tutup bizi de götürün güzel yerlere der gibiydiler. Umut yaratmak gerekti onlara. O mahzun yüz ifadelerinden anladık bunu. Hepsi gerçekten okumak büyük adam olmak istiyordu. Birini örnek almak en güzel şeydi bugün için aslında onlara. Onların şimdi okuduğu sıralardan geçmiş abileri ablaları duruyordu karşılarında. Sordu çocuk ben hayalime nasıl ulaşacağım? Dedi abisi :”İnan önce, başarmak için çok çalış, kendini sev ve başardım de.” Onlar bizim umut kaynağımız bizim geleceğimiz. Bizim yerimizi alacak. Afacan nesil. Tatlı neşeli yüzler ve mutluluk abideleri, Dağın ardındaki yetenekler…

ÜNİDAĞ

 

1 views